Fest već nekoliko godina za redom brine o svojim najmlađim članovima publike, te se u programu, koji se održava pod pokroviteljstvom Plazme, nalaze ostvarenja koja su neobična, autentična i pažljivo odabrana za decu i omladinu. Sa druge strane, 4 filma koja će u okviru selekcije Plazma Festić biti prikazana na 45. FEST-u obraćaju se raznolikoj publici, po pitanju ukusa i po pitanju godina, pa je izvesno da nijedan film iz ovog programa neće ostaviti ni odrasle gledaoce ravnodušnim.
“Crvena kornjača” je prvi dugometražni animirani film holandskog animatora, reditelja i ilustratora, Mihaela Dudoka de Vita, koji je u svojoj plodnoj karijeri radio mnogobrojne kratke filmove, kao i animacije za televiziju i film. Njegov kratki film “Monah i riba” iz 1994. godine nominovan je za Oskara i dobio je brojne nagrade, među kojima prestižnu francusku nagradu Cezar, za najbolji kratki film. Njegov najpoznatiji film “Otac i ćerka” (2000) dobio je Oskara, nagradu BAFTA, Gran pri u Anensiju i na desetine drugih značajnih nagrada. Svi njegovi filmovi prepoznatljivi su po karakterističnom načinu crtanja, te upotrebi mastila i vodenih boja po uzoru na japansku i kinesku umetnost. “Crvena kornjača” je film o usamljenom čoveku na ostrvu posle pretrpljenog brodoloma, koji se bori da nađe svoje mesto u tom novom svetu. Svaki njegov pokušaj bekstva sprečava ogromna kornjača koja kao da želi da ga primora da ostane. Obuzet besom, on napada kornjaču s namerom da je ubije, a ono što se dalje dešava početak je novog poglavlja u životu ovog čoveka, koje će ga dovesti do saznanja da priroda mora da ide svojim tokom. Na prošlogodišnjem Kanskom festivalu, de Vit je za svoje najnovije ostvarenje “Crvena kornjača” osvojio značajnu nagradu Poseban pogled, a nominovan je i za Oskara za najbolji dugometraži animirani film.
Još jedan film nominovan za nagradu Američke filmske akademije, koji je juče prikazan na FEST-u, je i “Moj život kao tikvica”, prvi dugometražni animirani film švajcarkog reditelja Kloda Barasa. Ovaj autor je režirao nekoliko kratkih filmova, među kojima su “Stigmates” (2002), “Le génie de la boîte de raviolis” (2006), “Sainte barbe” (2007), “Au Pays des têtes” (2009), i “Chambre 69” (2012). Film “Le génie de la boîte de raviolis” dobio je brojne nagrade na filmskim festivalima širom sveta, a “Moj život kao tikvica” – Barasov najnoviji film koji se nalazi u selekciji 45. FEST-a – osvojio je nagradu na prošlogodišnjem festival San Sebastijanu i prikazan u okviru selekcije Petnaest dana reditelja na filmskom festivalu u Kanu. Priča prati devetogodišnjeg Ikra koji slučajno izazove smrt svoje majke alkoholičarke, te završava u domu za nezbrinutu decu. Dečaku je najpre teško da se prilagodi i očajnički pati za domom, ali uz pomoć druge dece u centru i plemenitog policajca Rejmona, Ikar zvani Kuržet počinje da gradi svoj život iznova, postepeno pronalazeći utehu u novoj kući.
Treći film u programu Plazma Festić, koji je jutros bio na programu dolazi iz Kanade, a u pitanju je dugometražni igrani film “Torba puna sećanja” autora Kristijana Dugeja. Ovaj reditelj stoji iza popularne serije, “Hitler – rađanje zla” koja je nominovana za Emi nagradu 2003. godine. Publici je najpoznatiji po ostvarenju iz 2000, “Sam protiv svih”, sa Veslijem Snajpsom u glavnoj ulozi. “Torba puna sećanja” dešava se u okupiranoj Francuskoj, gde dva mala brata Jevrejina, Moris i Žozef, ostaju prepušteni sami sebi. U toj nemogućoj situaciji pokazuju domišljatost, hrabrost i lukavost, kako bi izbegli neprijateljsku invaziju i ponovo ujedinili porodicu.
Poslednje ostvarenje u selekciji za decu i mlade dolazi iz regiona, preciznije, iz Slovenije – film “Nika” režirao je Slobodan Maksimović, poreklom iz Bosne, a koji je kao reditelj debitovao 2007. godine kratkim filmom “½”. “Nika” je priča o sedamnaestogodišnjoj gimnazijalki koja vozi gokart i sanja da jednog dana postane vozačica Formule 1. Zbog tragične smrti oca, majka joj zabranjuje da trenira karting, čime se njihovi odnosi narušavaju. Nika popušta u školi, a umesto na časove odlazi na treninge i zaljubljuje se u tattoo majstora Aleksa, krijući sve od majke.
Dobrodošli na Plazma Festić!
